پوزیشن تریدینگ چیست؟ راهنمای جامع سال ۲۰۲۳

در دنیای پرنوسان بازارهای مالی که تصمیمات معاملاتی به سرعت اتخاذ می‌شوند، پوزیشن تریدینگ (Position Trading) رویکردی منحصربه‌فرد است. این استراتژی به عنوان یک راهبرد سرمایه‌گذاری بلندمدت، نیازمند صبر، انضباط و فهم دقیقی از روندهای بازار است. در این مقاله، به بررسی کامل پوزیشن تریدینگ، مزایا، معایب و راهبردهای آن می‌پردازیم. پس اگر به دنبال یک رویکرد سرمایه‌گذاری با تمرکز بر بازدهی بلندمدت و کاهش استرس هستید، این استراتژی می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای شما باشد.

پوزیشن تریدینگ یک سبک معامله است که سرمایه‌گذاران به مدت طولانی و معمولاً تا چندین ماه در معامله باقی می‌مانند. برخلاف معامله‌گران روزانه (ِِDay Trader)  که در یک روز چندین معامله انجام می‌دهند. معامله‌گران پوزیشن، دیدگاهی گسترده از بازار دارند. این افراد قصد دارند تا از روندهای بلندمدت بازار، بهره‌برداری کنند. در واقع در این استراتژی باید تصویر بزرگتری از بازار و روند قیمتی یک دارایی را در نظر گرفت و از نوسانات کوتاه مدت چشم پوشی کرد.

برای موفقیت در پوزیشین تریدینگ، شناخت و درک ویژگی‌های کلیدی آن ضروری است. فعالان این استراتژی از تحلیل فاندامنتال برای مطالعه وضعیت مالی شرکت‌ها، روندهای صنعتی و چشم‌انداز اقتصادی استفاده می‌کنند. همچنین از تحلیل تکنیکال برای شناسایی نقاط ورود و خروج مناسب استفاده می‌کنند. با ترکیب این تحلیل‌ها، پوزیشن تریدرها دید جامع‌تری از فرصت‌های سرمایه‌گذاری بدست می‌آورند.

پوزیشن تریدینگ چیست؟

برای درک بهتر پوزیشن تریدینگ ابتدا باید با پوزیشن تریدرها آشنا شویم.

پوزیشن تریدر کیست؟

پوزیشن تریدرها در واقع دنبال‌کنندگان روند هستند. اعتقاد اصلی آن‌ها این است که هنگامی که یک روند آغاز می‌شود، احتمالاً برای مدتی ادامه خواهد داشت. شاید در نگاه اول پوزیشن تریدینگ و هولد کردن دارایی، یکسان به نظر برسد اما در عمل تفاوت اساسی بین این دو استراتژی وجود دارد.

در بازارهای مالی، هولدرها به عنوان سرمایه‌گذاران ساکن دسته‌بندی می‌شوند و موقعیت‌های خود را به مدت‌های بسیار طولانی‌تری نسبت به تریدرهای پوزیشن نگه می‌دارند. به طور کلی هولدرها سبدی از دارایی‌های متنوع برای هدفی بلند‌مدت مانند بازنشستگی ایجاد می کنند در صورتی‌ که یک پوزیشن تریدر، روند را تشخیص داده و بر اساس آن وارد یک پوزیشن معاملاتی می‌شود و منتظر اوج‌گیری آن است تا بتواند در زمان مناسب نسبت به فروش آن اقدام کند.

فلسفه اصلی پوزیشن تریدینگ به این مفهوم اشاره دارد که تریدر از اکثر حرکت‌های اصلی بازار بهره‌برداری کند و توجه ای به روند های جزئی و فرعی بازار ندارد. به عبارت دیگر، این استراتژی در مقابل ترید روزانه قرار دارد که هدف آن بهره‌برداری از نوسانات کوتاه‌مدت بازار است. در میان این دو استراتژی، سوئینگ تریدرها (Swing Traders) قرار دارند که ممکن است به مدت چند هفته در یک موقعیت معاملاتی باقی بمانند.

مراحل اجرای پوزیشن تریدینگ

استراتژی پوزیشن تریدینگ همانند هر استراتژی دیگر در بازار مالی، نیازمند برنامه ریزی و اجرای دقیق است. در واقع برای کسب نتیجه مطلوب از این رویکرد، باید نکاتی را در نظر گرفت که در مراحل زیر به آن اشاره خواهد شد.

تحلیل بازار: اولین مرحله در این استراتژی، تحلیل بازار است. در تحلیل بازار از روش های متعددی مانند تحلیل تکنیکال، تحلیل فاندامنتال، بررسی دقیق روندهای قیمتی و نوسانات بازار استفاده می شود و می‌تواند به تصمیم گیری درست و اصولی در پوزیشن تریدینگ، کمک شایانی کند.

انتخاب دارایی‌: انتخاب دارایی‌ برای استراتژی پوزیشن تریدینگ از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. تنوع در سبد معاملاتی می‌تواند از مواردی باشد که تریدر را در برابر ریسک‌های پیش بینی نشده، محافظت کند.

تعیین اهداف و برنامه‌ریزی: قبل از ورود به معامله، اهداف خود را به‌خوبی تعیین کنید و برنامه‌ریزی دقیقی برای رسیدن به آن‌ها انجام دهید. این کار کمک می‌کند تا پیچیدگی‌های موجود و نوسانات بازار،تاثیر کمتری بر روند معاملات داشته باشد.

مدیریت ریسک: مدیریت ریسک یکی از مهم‌ترین عوامل در پوزیشن تریدینگ است. تعیین سطوح حد ضرر (Stop-Loss) مناسب و راهبرد خروج از پوزیشن، بسیار حیاتی است. این کار باعث خواهد شد تا در صورتی که موقعیت معاملاتی وارد سطح ضرر شود، تریدر با ضرر کمتری از معامله خارج شده و اصل سرمایه تا حد زیادی حفظ شود. اما باید اشاره کرد که به طور کلی در پوزیشن تریدینگ، سطح ضرر بیشتر از استراتژی های دیگر معاملاتی مانند ترید روزانه است.

نظارت بر بازار: پس از ورود به معامله، نظارت بر بازار به‌صورت مداوم بسیار مهم است. تریدر باید تغییرات بازار را به‌دقت پیگیری کند و در صورت نیاز، تصمیمات خود را تغییر دهد.

مزایا و معایب پوزیشن تریدینگ

هر روش سرمایه گذاری و استراتژی در بازار مالی، مزایا و معایب خاص خود را به همراه دارد که نسبت به شرایط و اهداف، استراتژی مورد نظر به کار گرفته می‌شود. در ادامه به مزایا و معایب استراتژی پوزیشن تریدینگ می‌پردازیم.

مزایای پوزیشن تریدینگ

همواره هر استراتژی در کنار مزایایی که به همراه دارد، دارای معایبی نیز است که پوزیشن تریدینگ از آن مستثنی نیست. در ادامه به برخی از معایب این روش پرداخته می شود.

1. نیاز به صبر و انضباط: این روش نیازمند صبر و انضباط است و باید از تحمل طولانی مدت موقعیت‌های سرمایه‌گذاری خود اطمینان حاصل کرد و نباید به نوسانات کوتاه مدت بازار اهمیت داد.
2.  پیچیدگی و تحلیل بیشتر: تحلیل بازار و تصمیم‌گیری در این روش، نیازمند زمان و تلاش بیشتری است و نیازمند آگاهی کامل از بازار و روند حرکتی دارایی‌ است. در واقع در این روش باید جوانب بسیار بیشتری را در نظر گرفت و پارامترهای تحلیلی بیشتری برای تصمیم گیری دخیل است.
3.  ریسک‌های بازار: در پوزیشن تریدینگ نیازمند تحمل ریسک‌های بازار هستید که ممکن است به مواجهه با ضررهای بزرگ منجر شود. ریسک هایی مانند تغییرات در نرخ بهره، تورم و ریسک نقدشوندگی. با توجه به بازه بلند مدت این نوع از معاملات، برخی از پارامترها تا حدی قابل پیش بینی نخواهد بود و همین موضوع باعث افزایش ریسک در این استراتژی خواهد شد.
4.  از دست رفتن موقعیت های بالقوه: با حفظ یک پوزیشن معاملاتی برای مدت طولانی، موقعیت های بالقوه دیگری که ایجاد خواهد شد به دلیل درگیر بودن سرمایه تریدر از دست خواهد رفت.
5.  سرمایه اولیه نسبتا زیاد: به دلیل تعداد کم معامله در این روش، برای کسب سود مناسب نیاز است که تریدر سرمایه مناسبی را برای ورود به پوزیشن معاملاتی خود، فراهم کند که این موضوع ممکن است برای برخی از افراد، امکان پذیر نباشد.
6.  عوامل خارجی: بسیاری از عوامل خارجی از مدیریت تریدر خارج بوده و کنترلی بر روی آن ها نخواهد داشت و به دلیل بازه زمانی طولانی پوزیشن، احتمال تغییرات در این عوامل وجود داشته و می تواند موقعیت معاملاتی را تحت شعاع قرار دهد.

ریسک‌های پوزیشن تریدینگ

بدون شک پوزیشن تریدینگ یکی از جذاب‌ترین و قدیمی‌ترین استراتژی‌های موجود در بازار مالی است که مزایای بسیاری را برای تریدر به همراه دارد. در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

1. بلندمدت بودن رویکرد: پوزیشن تریدینگ، رویکردی بلندمدت دارد و اجازه می‌دهد تا سرمایه‌گذاران از روندهای بلندمدت بازار، بهره‌برداری کنند. این رویکرد به‌عنوان یک راهبرد پایدار برای سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی تلقی می‌شود. در واقع در این روش، تریدر درگیر نوسانات کوتاه مدت بازار نخواهد شد و می تواند در آرامش بیشتری به تحلیل و بررسی بازار بپردازد.
2.     کاهش استرس: به دلیل طولانی مدت بودن بازه معاملاتی در این روش، تریدر زمان بسیار کمتری را پای چارت سپری خواهد کرد و نوسانات کوتاه مدت بازار برای تریدر از اهمیت بسیار کمتری برخوردار خواهد بود. همین موضوع باعث خواهد شد تا تریدر استرس بسیار کمتری متحمل شود و گرفتار هیجانات ناشی از تغییرات قیمت بازار نشود.
3. پتانسیل بازدهی بالا: به‌ دلیل تمرکز بر روندهای بلند مدت، پوزیشن تریدرها از پتانسیل بازدهی بالا بهره‌مند می‌شوند. در واقع در این روش، سرمایه‌گذاران می‌توانند از نوسانات بزرگ بازار سود کنند.
4.   صرفه جویی در هزینه‌ها: به دلیل تعداد اندک معاملات پوزیشن تریدر در بازه زمانی بلند مدت، تریدر کمیسیون بسیار کمتری نسبت به تریدرهای روزانه پرداخت خواهد کرد که این موضوع باعث کاهش هزینه‌های معاملاتی خواهد شد.
5. صرفه جویی در زمان: از آنجایی که در این استراتژی معاملات با هدف و دید بلند مدت انجام می‌شود، دیگر نیازی به نظارت مداوم و روزانه بازار از سوی تریدر نیست.

معایب پوزیشن تریدینگ

همانطور که اشاره شد، یکی از معایب اصلی پوزیشن تریدینگ مبحث ریسک های موجود برای این استراتژی است.ریسک هایی مانند ریسک نوسانات، خبری و به طور کلی ریسک هایی که بر روی روند معاملاتی تاثیرگذار خواهد بود. اگرچه تمامی این ریسک‌ها در سایر استراتژی‌ها نیز وجود دارد اما به دلیل ماهیت پوزیشن تریدینگ، برخی از آن‌ها در این رویکرد، اثرگذاری بیشتری خواهد داشت. در ادامه به بررسی این موارد پرداخته می شود.

ریسک نوسانات بازار:

ریسک نوسانات بازار به تغییرات کوتاه‌مدت و پیش بینی نشده قیمت‌ها در بازار مالی اشاره دارد. استراتژی پوزیشن تریدینگ نیازمند تحلیل بلند مدت است اما نوسانات کوتاه‌ مدت همچنان تأثیرات خود را دارند.

ریسک خبری (News Risk):

ریسک خبری به انتشار غیرمنتظره برخی از اخبار گفته می شود که باعث تغییر روند در بازارهای مالی خواهد شد.. اخبار اقتصادی، سیاسی، فناوری و محیطی می‌توانند بازارها را به‌طور ناگهانی تغییر دهند و به تریدرها زیان وارد کنند. این نوع ریسک نیازمند دقت و توجه به اخبار جاری و رویدادهای ممکن است. یکی از مثال های بارز ریسک خبری، ممنوعیت استخراج بیت کوین در چین بود که باعث ریزش چشمگیر ارزش این رمز ارز شد.

ریسک اقتصادی:

ریسک اقتصادی به تغییرات ناگهانی در شرایط اقتصادی اشاره دارد. رکود اقتصادی یا کاهش رشد اقتصادی می‌توانند باعث کاهش درآمد و سود سرمایه‌گذاری‌ها شوند. همچنین، روند رشد اقتصادی ممکن است باعث تغییر در عرضه و تقاضا در بازارها شود و به سرمایه گذاران زیان وارد کند.

پوزیشن تریدینگ، سوئینگ تریدینگ و معامله‌گری روزانه

در بازارهای مالی، سرمایه‌گذاران و معامله‌گران ازاستراتژی های معاملاتی مختلفی برای معامله استفاده می‌کنند که  سه روش معروف و پر استفاده “پوزیشن تریدینگ”، “سوئینگ تریدینگ” و “معامله‌گری روزانه” هستند. هرکدام از این روش‌ها ویژگی‌ها خاص خود را دارند که در ادامه به توضیح آن‌ها می‌پردازیم.

پوزیشن تریدینگ (Position Trading)

پوزیشن تریدینگ یک روش سرمایه‌گذاری بلندمدت است که به‌طور کلی بر اساس تحلیل‌های فاندامنتال و تکنیکال انجام می‌شود. در این روش، سرمایه‌گذاران بر اساس بلندمدت‌ترین تحلیل‌ها و پیش‌بینی‌ها، دارایی‌ها را خریداری می‌کنند و آن‌ها را به مدت طولانی نگه می‌دارند. هدف اصلی پوزیشن تریدینگ کسب سود از تغییرات طولانی‌مدت در قیمت‌ها و روندهای بازار است.

سوئینگ تریدینگ (Swing Trading)

سوئینگ تریدینگ یک روش معامله‌گری میان مدت است که معمولاً به‌طور کلی بر اساس تحلیل‌های تکنیکال انجام می‌شود. سوئینگ تریدینگ معمولاً بر روی تغییرات میان‌مدت در قیمت‌ها و روندهای بازار تمرکز دارد. در این روش، سرمایه‌گذاران ترندهای نسبتاً کوتاه‌مدت را شناسایی کرده و بر اساس آن، اقدام به خرید و فروش می کنند. این روش برای معامله‌گرانی مناسب است که تمایل دارند به طور میان مدت معامله‌گرانی کنند و از فرصت‌های ایجاد شده در بازار بهره‌مند شوند. همچنین در این استراتژی نسبت به پوزیشن تریدینگ، تریدر نیاز است که زمان بیشتری را برای تحلیل بازار و شناسایی فرصت های کوتاه مدت تا میان مدت، سپری کند و بازار را زیر نظر بگیرد.

ترید روزانه (Day Trading)

ترید روزانه یک روش معامله‌گری کوتاه‌مدت است که بر اساس تحلیل‌ تکنیکال انجام می‌شود. در این روش، معامله‌گران دارایی‌ها را در بازه زمانی کوتاه مدت، خرید و فروش می کنند و هدف آن‌ها به‌دست آوردن سود از نوسانات کوتاه‌مدت در قیمت‌ها است. این روش برای معامله‌گرانی مناسب است که تمایل دارند در بازار مالی به‌صورت فعال مشارکت کنند و از نوسانات کوتاه مدت و روزانه بهره مند شوند.

پوزیشن تریدینگ، سوئینگ تریدینگ و ترید روزانه، هر یک ویژگی‌ها، مزایا و معایب خاص خود را دارند. معامله‌گران برای انتخاب بهترین روش برای خود، نیازمند توجه به اهداف سرمایه‌گذاری، تحمل ریسک، زمان مورد نیاز برای معامله و تحلیل دقیق بازار می باشند. همچنین، مهارت‌ و تجربه‌ تریدر در انجام هر یک از این روش‌ها، نقش مهمی در موفقیت آن‌ها ایفا می‌کند.

در پوزیشن تریدینگ چگونه بازار را تحلیل کنیم؟

در پوزیشن تریدینگ، سرمایه‌گذاران بر اساس تحلیل‌های فاندامنتال و تکنیکال، دارایی‌ها را در مدت طولانی (معمولاً ماه‌ها یا حتی بازه سالانه) سرمایه‌گذاری می‌کنند. اصول و روش‌های تحلیل بازار در پوزیشن تریدینگ با توجه به مزیت طولانی‌مدت سرمایه‌گذاری بسیار حائز اهمیت است. در ادامه، به بررسی روش های تحلیلی در این استراتژی می پردازیم.

تحلیل فاندامنتال (Fundamental Analysis)

تحلیل فاندامنتال به معنای بررسی عوامل تاثیرگذار اقتصادی، مالی، اجتماعی و سیاسی بر بازار و دارایی است. پوزیشن تریدینگ، نیازمند ارزیابی دقیق اقتصاد کلان، شرایط شرکت‌ها، صنایع و عوامل دیگری است که قیمت و عملکرد دارایی‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

نکات کلیدی تحلیل فاندامنتال در پوزیشن تریدینگ:

• بررسی قوانین مرتبط با بازار مالی.
• ارزیابی نتایج مالی و عملکرد شرکت‌ها.
• مطالعه روند رشد اقتصادی و شاخص‌های اقتصادی کلان.
• پیش‌بینی تغییرات در نرخ بهره‌ و نرخ تورم.
• بررسی تغییرات سیاسی و اجتماعی کلان.

تحلیل تکنیکال (Technical Analysis)

تحلیل تکنیکال به معنای بررسی الگوها، نمودارها و شاخص‌های فنی بازار است. در پوزیشن تریدینگ، سرمایه‌گذاران به دنبال تشخیص تغییرات قیمت‌ها و روندهای بازار هستند تا زمان مناسب برای ورود یا خروج از معاملات را تعیین کنند. نکات کلیدی تحلیل تکنیکال در پوزیشن تریدینگ:

• استفاده از الگوهای نموداری.
• استفاده از شاخص‌های فنی مانند میانگین‌ متحرک و نسبت‌های قیمتی.
• بررسی میزان حجم معاملات و سطوح حمایت و مقاومت.

تحلیل اندیکاتورهای اقتصادی (Economic Indicators Analysis)

تحلیل اندیکاتورهای اقتصادی به معنای بررسی اطلاعات و اخبار مرتبط با اقتصاد کلان و تأثیر آن‌ها بر بازارهای مالی است. در پوزیشن تریدینگ، سرمایه‌گذاران نیازمند تحلیل دقیق اطلاعات اقتصادی و رویدادهای مرتبط با بازار هستند تا بهترین تصمیم را برای سرمایه‌گذاری بلندمدت اتخاذ کنند. نکات کلیدی تحلیل اندیکاتورهای اقتصادی در پوزیشن تریدینگ:

• بررسی نتایج اقتصادی کلان مانند رشد اقتصادی، تورم و بیکاری.
• پیگیری اخبار و تحولات مرتبط با سیاست‌های پولی و مالی کشورها.
• بررسی اطلاعات مرتبط با بازار کار، نرخ بیکاری و بخش‌های مختلف اقتصادی.

بهترین بازار برای پوزیشن تریدینگ

با توجه به بلند مدت بودن بازه معاملاتی در پوزیشن تریدینگ، انتخاب بازار با پتانسیل رشد بالا و عملکرد مطلوب بسیار حائز اهمیت است. در ادامه به بررسی بازارهای مالی مناسب برای پوزیشن تریدینگ می پردازیم.

بازار سهام

بازار سهام به عنوان یکی از محبوب‌ترین بازارهای پوزیشن تریدینگ شناخته می‌شود. در این بازار، سهام شرکت‌ها به عنوان دارایی‌ معامله می‌شوند. بازار سهام به طور کلی پایداری بالایی دارد و با توجه به روند رشد طولانی‌ مدت خود، برای پوزیشن تریدینگ بسیار مناسب است.

همچنین تحلیل تکنیکال در بازار سهام بسیار کاربردی است و به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا الگوها و روندهای قیمتی را شناسایی کنند.

بازار ارزهای خارجی یا فارکس (Forex)

بازار ارز خارجی یا فارکس نیز از جمله بازارهای مناسب برای پوزیشن تریدینگ است. در این بازار، ارزهای مختلف جهان معامله می‌شوند. بازار فارکس به طور معمول روند رشد پیوسته‌ای دارد که برای پوزیشن تریدینگ بسیار مناسب است. همچنین این بازار با حجم معاملات بالایی همراه است که به سرمایه‌گذاران امکان ورود و خروج از معاملات با حجم بالا را می‌دهد و نقدینگی بسیار زیادی در این بازار وجود دارد.

بازار رمز ارزها (Cryptocurrency)

بازار کریپتوکارنسی‌ نیز از جمله بازارهای جذاب برای پوزیشن تریدینگ است. در این بازار، ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و آلت کوین ها، معامله می‌شوند. بازار کریپتوکارنسی‌ به دلیل نوسانات قوی، به سرمایه‌گذاران امکان کسب سود چشمگیری را می دهد.

بهترین اندیکاتورها برای استفاده در پوزیشن تریدینگ

اندیکاتورها، ابزارهای مهمی هستند که توسط معامله‌گران برای تحلیل بازارهای مالی و تصمیم‌گیری در مورد ورود و خروج از معاملات استفاده می‌شوند. در پوزیشن تریدینگ نیز اندیکاتورها نقش کلیدی‌ را ایفا می‌کنند. در ادامه به معرفی برخی از اندیکاتورهای مطرح و پرکاربرد در استراتژی پوزیشن تریدینگ می پردازیم.

میانگین‌ متحرک (Moving Averages)

میانگین‌ متحرک یکی از ابزارهای پرکاربرد در تحلیل تکنیکال است. این اندیکاتور بر اساس قیمت‌ گذشته یک دارایی، میانگین قیمت را محاسبه می‌کند و خطی را در نمودار ترسیم می‌کند. میانگین‌ متحرک به عنوان خطوط حمایت و مقاومت در بازار شناخته می‌شوند و به معامله‌گران کمک می‌کند تا روند کلی بازار را شناسایی کنند.

شاخص قدرت نسبی (Relative Strength Index – RSI)

RSI یکی از محبوب ترین اندیکاتورهای مورد استفاده در تحلیل تکنیکال است. این اندیکاتور، نسبت تغییرات قیمتی مثبت به تغییرات قیمتی منفی را اندازه‌گیری می‌کند و بر اساس آن عددی بین 0 تا 100 محاسبه می‌شود. این اندیکاتور به معامله‌گران کمک می‌کند تا وضعیت خرید و فروش در بازار را شناسایی کنند و سطوح اشباع خرید و فروش را تشخیص دهند.

ابر ایچیموکو (Ichimoku Cloud)

ابر ایچیموکو یک اندیکاتور ژاپنی است که با استفاده از چندین خط متحرک، نواحی حمایت و مقاومت را در نمودار مشخص می کند. این اندیکاتور به معامله‌گران کمک می‌کند تا بهترین نقاط ورود و خروج از معاملات را شناسایی کنند.

جمع‌بندی

در این مقاله، با مفاهیم و اصول پوزیشن تریدینگ آشنا شدیم و به نقش بسیار مهم تحلیل بازار در این روش سرمایه‌گذاری پرداختیم. پوزیشن تریدینگ به عنوان یک روش سرمایه‌گذاری بلندمدت، نیازمند صبر، تحلیل دقیق و تحمل ریسک است. از آنجایی که پوزیشن تریدینگ رویکردی است که به سود در بازه ی بلند مدت منجر می شود، لازم است که سرمایه‌گذاران مسلط به تحلیل فاندامنتال و تکنیکال باشند تا بتوانند روند کلی را تشخیص داده و بهترین نقاط ورود و خروج را مشخص کنند.همچنین انتخاب یک بروکر مناسب که شمارا در انجام معاملات و استراتژی‌های خود هدایت کند نیز بسیار حائز اهمیت است. ما به شما بروکر آی تی بی (ITB) را پیشنهاد می‌کنیم.

برای موفقیت در پوزیشن تریدینگ، لازم است که به صورت حرفه ای و دقیق به بازار نگاه کنیم و از ابزارهای تحلیلی مناسب استفاده کنیم. انتخاب بازار مناسب، استفاده از بهترین اندیکاتورها، مدیریت موثر ریسک و پیش‌بینی دقیق روند بازار از جمله عواملی هستند که بر موفقیت در این استراتژی، تاثیر می‌گذارند.

در نهایت، بهترین راه برای موفقیت در پوزیشن تریدینگ، داشتن دیدگاه بلند مدت است. همچنین با بهره‌گیری از تحلیل‌های دقیق و اندیکاتورهای مناسب، می‌توانیم به‌عنوان سرمایه‌گذار موفق به سود مناسبی دست یابیم.