انواع سفارش در فارکس
انواع سفارش در فارکس به دو دسته مارکت و پندینگ اوردر تقسیم می‌شوند
سفارش یا اردر گذاری در متاتریدر یا هر پلتفرم معاملاتی دیگر فارکس یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی است که هر معامله‌گری باید روی آن مسلط باشد. انواع سفارشات در فارکس را میتوان در چند دسته تقسیم کرد و هر یک از آنها کاربرد خاصی دارند. خیلی از معامله‌گران تازه‌کار بعضا این سوال را مطرح می‌کنند که چرا سفارش‌هایشان اجرا نمی‌شوند؟ یک وجه پاسخ به این سوال مربوط به نقدینگی موجود در بازار است؛ اما روی دیگر ماجرا مربوط به نحوه سفارش گذاری در فارکس است. در این مطلب قصد داریم به‌معرفی انواع سفارش در فارکس و کاربرد هر یک از آنها بپردازیم. دعوت می‌کنیم که حتما تا پایان این مطلب را با دقت مطالعه کنید.
یک نکته مهم درباره انواع سفارش در فارکس وجود دارد که باید در اینجا ذکر کنیم. بسته به اینکه کدام پلتفرم معاملاتی را انتخاب می‌کنید، ممکن است با گزینه‌های مختلف برای سفارش گذاری در فارکس روبه‌رو شوید. با توجه به‌اینکه بسیاری از تریدرها به‌سراغ متاتریدر 4 یا 5 می‌روند، در اینجا تمرکز اصلی ما روی انواع سفارشات در فارکس است که در این پلتفرم ارائه می‌شوند.
در یک دسته‌بندی کلی انواع سفارشات را میتوان به دو دسته کلی تقسیم کرد که عبارت‌اند از:
سفارش بازار یا مارکت (Market Order)
سفارش بازار یا مارکت را میتوان تحت عنوان سفارش لحظه‌ای نیز معرفی کرد. به زبان ساده این سفارش در بهترین قیمت لحظه‌ای که توسط بروکر ارائه میشود، انجام می‌گیرد. بنابراین شما برای سفارش گذاری در فارکس با این روش قیمت معامله را تعیین نمی‌کنید. بلکه فقط باید حجم معامله مد نظر خود را وارد نمایید.
دلیل اینکه سفارش مارکت به‌عنوان لحظه‌ای شناخته میشود این است که معمولا در لحظه انجام می‌گیرد. البته اگر حجم سفارش شما خیلی زیاد باشد، ممکن است که تا حدی اجرای آن به‌طول بینجامد. یکی از موضوعات مهم که در سفارش بازار باید مد نظر داشته باشید، اسلیپیج (Slippage) یا لغزش قیمت است.
برای ثبت سفارش مارکت باید سعی کنید که اسلیپیچ قیمت را تا حد ممکن کاهش دهید
قیمت جفت ارزهای معاملاتی در لحظه تغییر می‌کنند. بنابراین ممکن است حد فاصل زمان ثبت تا اجرای کامل سفارش شما هم قیمت تغییر کند. شما با تعیین محدوده اسلیپیج، تعیین می‌کنید که اجرای سفارش تا چه میزان تغییر قیمت مجاز باشد. اهمیت تعیین اسلیپیج به‌ویژه برای جفت ارزهای فرعی که نوسان قیمت شدیدتری را تجربه می‌کنند، به‌مراتب بیشتر است.
یکی از نکات مهم دیگری که باید در اینجا اشاره کنیم، اهمیت انتخاب بروکر در اجرای سفارش مارکت است. شما با انتخاب سفارش بازار، دخالتی در تعیین قیمت معامله ندارید. متاسفانه بعضی از بروکرها با دستکاری قیمت‌ها تلاش می‌کنند تا اجرای آنها را در راستای منافع خود انجام دهند. پیشنهاد می‌کنیم برای اجرای سفارش بازار، تنها به بروکرهای معتبر اعتماد کنید.
سفارش پندینگ اوردر
یکی دیگر از انواع سفارش در فارکس، پندینگ اوردر است. این نوع سفارش را با نام‌های معلق و شرطی نیز می‌شناسند. به‌طور کلی به هر نوع سفارش گذاری در فارکس که برای اجرایی شدن آن نیاز به برآورده شدن یک یا چند شرط وجود دارد، Pending Order گفته میشود. شما در جایگاه معاملهگر شرط مد نظر خود را برای اجرای معامله تعیین می‌کنید.
دستورات پندینگ اوردر در فارکس را میتوان به چند دسته اصلی تقسیم کرد که عبارت‌اند از:
سفارش محدود یا لیمیت (Limit Order)
یکی از پرکاربردترین انواع سفارشات در فارکس، سفارش لیمیت یا محدود است. معمولا برای آموزش خرید (Buy) و فروش (Sell) در فارکس از این نوع اوردر گذاری استفاده می‌کنند. به زبان ساده، لیمیت به سفارشی گفته میشود که قیمت اجرای آن توسط معاملهگر تعیین میشود. بد نیست که مفهوم بای لیمیت و سل لیمیت را به‌صورت جداگانه بررسی کنیم.
بای لیمیت (Buy Limit) نوعی سفارش خرید است که معمولا در آن قیمت را پایین‌تر از محدوده فعلی در بازار تعیین می‌کنند. برعکس سل لیمیت (Sell Limit) نوعی سفارش فروش است که در آن قیمت را بالاتر از محدوده فعلی در بازار قرار می‌دهند. بعد از اینکه سفارش لیمیت را ثبت می‌کنید، به دفترچه سفارش بروکر انتقال پیدا میکند.
اگر قصد باز کردن پوزیشن خرید در قیمت کمتر از محدوده فعلی دارید، باید اوردر بای لیمیت ثبت کنید
به محض اینکه قیمت دارایی در بازار به عدد مد نظر شما رسید، بروکر سفارش را فعال میکند. در صورتی که سفارش مد نظر با آن در دفترچه سفارش موجود باشد، اردر (Order) انجام میشود. دقت داشته باشید که ممکن است یک سفارش لیمیت با توجه به حجم معامله به‌صورت ناقص اجرا شود یا اصلا اجرا نشود. حجم نقدینگی موجود در بروکر و همچنین شدت نوسانات قیمت در این زمینه کاملا موثر هستند.
سفارش استاپ (Stop Order)
یکی دیگر از انواع سفارش در فارکس که به ویژه در بازارهای صعودی و نزولی کاربرد دارد، اوردر استاپ است. انواع سفارش استاپ را میتوان به‌دو دسته زیر تقسیم کرد:
سفارش بای استاپ (Buy Stop)
سفارش بای استاپ به‌معنی خرید در محدوده قیمت بالاتر از قیمت فعلی در بازار است. فرض کنید شما یک جفت ارز معاملاتی را تحلیل کرده و به‌این نتیجه می‌رسید که در صورت شکستن خط مقاومت پیش روی خود، رشد قابل توجهی را تجربه خواهد کرد. در این شرایط اگر صبر کنید که مقاومت بشکند و سپس سفارش بازار قرار دهید، ممکن است که فرصت کسب سود را تا حد زیادی از دست بدهید. بهترین راه حل این است که به‌سراغ سفارش بای استاپ (Buy Stop) بروید.
در این حالت شما باید ابتدا یک قیمت تحت عنوان تریگر پرایس (Trigger Price) یا قیمت ماشه تعیین کنید. به این ترتیب تا زمانی که قیمت دارایی در بازار به قیمت ماشه نرسد و از آن عبور نکند، سفارش شما در بازار اجرا نخواهد شد. برای اجرای سفارش نیز می‌توانید از دو روش استاپ لیمیت یا استاپ مارکت استفاده کنید. با انتخاب استاپ لیمیت، علاوه بر قیمت استاپ پرایس، باید قیمت اجرای سفارش را نیز مشخص کنید. اما با انتخاب استاپ مارکت، بعد از فعال شدن استاپ پرایس، معامله با بهترین قیمت لحظه‌ای به‌صورت خودکار انجام میشود.
سفارش سل استاپ (Sell Stop)
سفارش سل استاپ به‌معنی فروش در محدوده قیمت پایین‌تر از قیمت فعلی در بازار است. فرض کنید شما یک جفت ارز معاملاتی را تحلیل کرده و به‌این نتیجه می‌رسید که در صورت شکستن خط حمایت پیش روی خود، ریزش قابل توجهی را تجربه خواهد کرد. در این شرایط اگر صبر کنید که حمایت بشکند و سپس سفارش بازار قرار دهید، ممکن است که فرصت فروش و بستن پوزیشن را از دست بدهید. بهترین راه حل این است که به‌سراغ سفارش سل استاپ (Sell Stop) بروید.
در این حالت شما باید ابتدا یک قیمت تحت عنوان تریگر پرایس (Trigger Price) تعیین کنید. به این ترتیب تا زمانی که قیمت دارایی در بازار به قیمت ماشه نرسد و به مقدار پایین‌تر از آن کاهش نیابد، سفارش شما در بازار اجرا نخواهد شد. برای اجرای سفارش نیز می‌توانید از دو روش استاپ لیمیت یا استاپ مارکت استفاده کنید. با انتخاب استاپ لیمیت، علاوه بر قیمت استاپ پرایس، باید قیمت اجرای سفارش را نیز مشخص کنید. اما با انتخاب استاپ مارکت، بعد از فعال شدن استاپ پرایس، معامله با بهترین قیمت لحظه‌ای به‌صورت خودکار انجام میشود.
سفارش حد ضرر (Stop Loss)
یکی از اساسی‌ترین اصول مدیریت ریسک در فارکس، تعیین حد ضرر برای معاملات است. فارغ از اینکه چه استراتژی معاملاتی را پیش می‌گیرید، نباید بدون تعیین حد ضرر هیچ پوزیشنی را باز کنید. معمولا افراد حرفه‌ای پیشنهاد می‌کنند که در ابتدای فعالیت، حد ضرر معاملات را به هیچ عنوان بالاتر از 10 درصد قرار ندهید. این موضوع کمک میکند تا حدی امنیت سرمایه خود را در بازار تضمین کنید.
سفارش حد ضرر کمک میکند تا مدیریت ریسک را به‌بهترین شکل ممکن انجام دهید
بین انواع سفارش در فارکس، سفارش استاپ لاس یا حد ضرر نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. خوشبختانه می‌توانید حین باز کردن پوزیشن معاملاتی، همزمان حد ضرر آن را نیز تعیین کنید. اگر پوزیشن لانگ یا خرید باز می‌کنید، باید حد ضرر را در محدوده قیمت پایین‌تر از آن تعیین کنید؛ اما اگر پوزیشن شورت یا فروش باز می‌کنید، باید حد ضرر را در محدوده قیمت بالاتر از خرید انجام دهید.
سفارش حد ضرر را می‌توانید به‌همراه اردر لیمیت یا مارکت در بازار ثبت کنید. بسته به این که از چه پلتفرم معاملاتی استفاده می‌کنید، امکان تعیین حد ضرر به‌صورت درصد یا مقدار وجود دارد. توجه داشته باشید که اگر نوسان قیمت در بازار خیلی زیاد باشد، ممکن است سفارش حد ضرر شما دقیقا روی همان قیمت تعیین شده اجرا نشود.
سفارش تریلینگ استاپ (Trailing Stop)
در ادامه بررسی انواع سفارشات در فارکس، نوبت به تریلینگ استاپ می‌رسد که در واقع نوع پیشرفته اردر حد ضرر است. شما در سفارش حد ضرر، قیمت بستن پوزیشن را به‌صورت ثابت یا استاتیک تعیین می‌کنید. تریلینگ استاپ به شما کمک میکند که نوعی سفارش با حد ضرر پویا و متغیر ایجاد کنید.
فرض کنید یک پوزیشن لانگ ایجاد می‌کنید و برای مدتی هم قیمت دارایی افزایش پیدا میکند. اصول مدیریت سرمایه ایجاب میکند که شما هم در این شرایط حد ضرر خود را افزایش دهید. به‌این ترتیب جلوی از دست رفتن سود به دست آمده را می‌گیرید.
سفارش تریلینگ استاپ جلوی از دست رفتن سود به‌دست آمده از معاملات را می‌گیرد
اجازه دهید از یک مثال برای جا افتادن سفارش تریلینگ استاپ استفاده کنیم. فرض کنید که یک پوزیشن خرید در جفت ارز EUR/USD در قیمت 1.2230 باز می‌کنید. برای این منظور به‌سراغ سفارش تریلینگ استاپ می‌روید. بر اساس تحلیل خود، حد ضرر اولیه را به اندازه 30 پیپ در نظر می‌گیرید. یعنی اگر قیمت به 1.2200 کاهش پیدا کرد، سفارش بستن پوزیشن به‌صورت خودکار اجرا میشود.
حال تصور کنید که تحلیل شما درست از آب درآمد و قیمت جفت ارز به محدود 1.2260 افزایش پیدا کرد. در این حالت حد ضرر پوزیشن معاملاتی شما به‌صورت خودکار افزایش پیدا کرده و به قیمت 1.2230 می‌رسد. به‌همین ترتیب تا زمانی که تغییر قیمت در جهت پوزیشن شما حرکت میکند، حد ضرر نیز به‌روزرسانی میشود. این موضوع باعث میشود تا سود به‌دست آمده در پوزیشن‌های معاملاتی باز را از دست ندهید. اجرای سفارش حد ضرر نیز به‌صورت مارکت یا لحظه‌ای در بازار خواهد بود.
سفارش OCO در فارکس
OCO مخفف عبارت One Cancels the Other است که میتوان به‌صورت یکی دیگری را لغو میکند، ترجمه کرد. این سفارش از ترکیب دو سفارش استاپ لیمیت به صورت همزمان به‌دست می‌آید. به این صورت که معاملهگر هنگام ثبت سفارش، همزمان دو سفارش لیمیت و استاپ لیمیت را ثبت میکند. هر کدام از این دو سفارش که زودتر فعال شوند، اجرا شده و دیگری به‌صورت خودکار لغو میشود.
حتما می‌پرسید که کاربرد این سفارش چیست؟ فرض کنید قیمت یک دارایی در محدوده رنج نوسان میکند. دو حالت وجود دارد؛ یا با شکست سقف کانال، روند صعودی آغاز میشود و یا با شکست کف کانال، افت قیمت را تجربه میکند. شما به‌جای اینکه صبر کنید و منتظر یکی از این دو اتفاق بمانید، می‌توانید به‌سراغ سفارش OCO بروید.
فرض کنید قیمت جفت ارز EUR/USD در حال حاضر برابر 1.2230 است. طبق تحلیل شما هم سقف کانال و کف کانال قیمت نیز به‌ترتیب برابر 1.2260 و 1.2200 هستند. بنابراین اگر قیمت سقف 1.2260 را بشکند، شما پوزیشن لانگ باز می‌کنید و همچنین اگر کف 1.2200 را بشکند نیز پوزیشن شورت باز خواهید کرد. در نتیجه برای پوزیشن لانگ باید سفارش بای استاپ لیمیت و برای پوزیشن شورت هم سفارش سل استاپ لیمیت را ثبت می‌کنید. هر یک از آنها که فعال شد، به اجرا در می‌آید و دیگری لغو میشود.
فرق Limit و Stop Limit در فارکس چیست؟
تا اینجا انواع سفارش در فارکس را معرفی کردیم. بد نیست که در اینجا کمی روی موضوع فرق Limit و Stop Limit تامل کنیم. به زبان ساده، هرگاه قصد خرید در محدوده پایین‌تر از قیمت فعلی دارایی‌ها را دارید، باید از سفارش لیمیت استفاده کنید. اما اگر قصد خرید در نقطه‌ای بالاتر از قیمت فعلی را دارید، باید به‌سراغ سفارش استاپ لیمیت بروید.
مثلا فرض کنید قصد خرید جفت ارز معاملاتی USD/JPY را دارید و قیمت فعلی آن 90.80 است. اگر مایل هستید که سفارش خرید را در محدوده قیمت 90.60 ثبت کنید، باید به‌سراغ بای لیمیت بروید. اما اگر مایل هستید سفارش را در محدوده 91.20 ثبت کنید، باید به‌سراغ بای استاپ لیمیت بروید.
دقیقا عکس این ماجرا نیز برای سفارش فروش یا شورت صادق است. هر گاه قصد فروش در محدوده بالاتر از قیمت فعلی دارایی‌ها را دارید، باید از سفارش لیمیت استفاده کنید. اما اگر قصد فروش در نقطه‌ای پایین‌تر از قیمت فعلی را دارید، باید به‌سراغ سفارش استاپ لیمیت بروید.
مثلا فرض کنید قصد باز کردن پوزیشن فروش جفت ارز معاملاتی USD/JPY را دارید و قیمت فعلی آن 90.80 است. اگر مایل هستید که سفارش فروش را در محدوده قیمت 91.20 ثبت کنید، باید به‌سراغ سل لیمیت بروید. اما اگر مایل هستید سفارش را در محدوده 90.60 ثبت کنید، باید به‌سراغ سل استاپ لیمیت بروید.
دستورالعمل‌های اجبار زمانی انواع سفارش در فارکس (Time in Force)
در کنار معرفی انواع سفارش در فارکس، لازم است که به یک موضوع مهم دیگر هم بپردازیم. شما در زمان ثبت سفارش‌های مختلف با مفهومی به نام دستورالعمل‌های اجبار زمانی (Time in Force) سروکار خواهید داشت. این دستورالعمل‌ها روی زمان‌بندی اجرای سفارش‌ها در پلتفرم‌های معاملات تمرکز می‌کنند. 5 دستورالعمل اساسی در این زمینه وجود دارند که عبارت‌اند از:
دستورالعمل زمانی GTC
GTC مخفف عبارت Good Till Cancelled به‌معنی معتبر تا زمان لغو است. به زبان ساده با انتخاب این گزینه هنگام اردر گذاری در فارکس، سفارش شما تا زمانی که به‌صورت کامل اجرا شود یا دستور لغو آن را صادر کنید، در دفترچه سفارش بروکر باقی می‌ماند.
با استفاده از دستورالعمل‌های اجباری زمان می‌توانید نحوه اجرای سفارش‌ها در فارکس را مدیریت کنید
دستورالعمل زمانی GFD
GFD مخفف عبارت Good For a Day به‌معنی معتبر تا پایان جلسه معاملاتی است. این سفارش نهایتا به اندازه یک روز در دفترچه سفارش بروکر باقی می‌ماند و در صورتی که در این مدت اجرا نشود، به‌صورت خودکار لغو میشود. همانطور که می‌دانید بازار فارکس، 24 ساعته است.
بنابراین این سوال به‌وجود می‌آید که منظور از پایان جلسه معاملاتی در یک روز چیست؟ این سوالی است که پاسخ آن بستگی به بروکری دارد که با آن کار می‌کنید. البته تجربه نشان می‌دهد که بسیاری از بروکرها، پایان زمان یک جلسه معاملاتی را ساعت 5 بعد از ظهر به وقتی EST در نظر می‌گیرند که بازار آمریکا در آن زمان به‌کار خود پایان می‌دهند.
دستورالعمل زمانی IOC
IOC مخفف عبارت Immediate or Cancel به‌معنی فوری یا لغو است. این سفارش تنها برای چند ثانیه در دفترچه سفارش بروکر باقی می‌ماند. اگر در همین مدت به‌صورت کامل اجرا شود که داستان به پایان می‌رسد؛ اما اگر به‌هر دلیل تمام یا بخشی از آن اجرا نشود، لغو خواهد شد.
دستورالعمل زمانی AON
AON مخفف عبارت All or Non به‌معنی همه یا هیچ است. به زبان ساده یعنی باید همه سفارش به‌صورت یکجا در یک لحظه اجرا شود. به عبارت دیگر نباید سفارش در چند مرحله انجام بگیرد.
دستورالعمل زمانی FOK
FOK مخفف عبارت Fill or Kill به‌معنی پر کردن یا کشتن است. این نوع سفارش از ترکیب AON و IOC به دست می‌آید. به‌عبارت دیگر یا همه سفارش باید در لحظه تکمیل شود یا اصلا اجرا نشده و لغو شود.
جمع‌بندی
در این مطلب انواع سفارش در فارکس را معرفی کردیم. همانطور که مشاهده کردید، هر یک از انواع سفارشات در فارکس، کاربردهای خاصی دارند که باید هنگام اردرگذاری مد نظر قرار دهید. برای آشنایی هر چه بهتر با ماهیت هر یک از روش‌های سفارش‌گذاری در Forex بهترین راه استفاده از پلتفرم‌های دمو بروکرهای مختلف است. به‌این ترتیب می‌توانید ریزه‌کاری‌های مربوط به هر یک از اردرها را با تمرین و تکرار فرا بگیرید. در مجموع هم باید به این نکته توجه داشته باشید که الزاما نباید تنها از یک روش برای ثبت سفارش استفاده کنید. بلکه شرایط بازار، تحلیل شما از روند قیمت و نوع جفت ارز معاملاتی که انتخاب می‌کنید، در این زمینه کاملا موثر هستند.
انواع سفارش در فارکس را میتوان به دو دسته بازار (Market) و معلق (Pending) تقسیم کرد. سفارش معلق نیز چند زیرمجموعه دارد که در متن مقاله همه آنها را معرفی کردیم.
به هر یک از انواع سفارشات در فارکس که معاملهگر یک یا چند شرط برای اجرای آن تعیین میکند، پندینگ اوردر یا سفارش معلق میگویند.
هر زمان که قصد باز کردن پوزیشن لانگ در محدوده بالاتر از قیمت فعلی یا پوزیشن شورت در محدوده پایین‌تر از قیمت فعلی را داشته باشید، باید به‌سراغ سفارش استاپ لیمیت بروید که نحوه اجرای آن را در متن مقاله توضیح دادیم.
تریگر پرایس یا قیمت ماشه نوعی شرط قیمت است که معاملهگر پس از رسیدن قیمت دارایی به آن، سفارش معاملهگر در دفترچه سفارش ثبت میشود.
ثبت دیدگاه شما
(پاسخ دادن)
برای ثبت نظرات، اصول اخلاقی را رعایت کرده و از بکار بردن کلمات نامناسب پرهیز نمایید.
اولین دیدگاه را ثبت نمایید.