ما در این مقاله به این موضوع ها می پردازیم. با توجه به اینکه S&P 500 (مخفف عبارت Standard & Poor’s 500) مهم ترین شاخص سهام آمریکای شمالی است، طبیعی است که شما این سؤالات را داشته باشید. اگرچه از لحاظ تاریخی، شاخص های داو جونز پیش از این شاخص به وجود آمده، اما این شاخص برای سرمایه گذاران مهم تر شده است. در حقیقت این شاخص معیار اصلی سهام برای اوراق بهادار فهرست شده در وال استریت، دارایی اساسی برای گستره وسیعی از محصولات مثل فیوچرز، گزینه ها و گواهی ها است.
S&P 500 چیست؟
Standard & Poor’s 500 که اغلب به اختصار S&P 500، یا فقط S&P گفته می شود، یک شاخص سهام آمریکایی است که بر اساس حجم بازار های۵۰۰ شرکت بزرگ است که به همراه سهام عادی ثبت شده در NYSE ارائه شده است. اجزای شاخص S&P 500 و وزن دهی آن ها توسط شاخص S&P Dow تعیین می شوند. این شاخص از دیگر شاخص های سهام ایالات متحده، مانند میانگین صنعتی داو جونز یا شاخص نزدک مرکب، به دلیل روش تعیین متغیر و وزن دهی اش متفاوت است.
S&P 500 به وضوح با شاخص فورچون ۵۰۰ تفاوت دارد. این شاخص ۵۰۰ شرکت برتر آمریکا را از لحاظ گردش مالیشان در نظر می گیرد. حتی این حقیقت که آن ها لیست شده اند یا خیر را تشخیص نمی دهد. همچنین از شاخص داو جونز که شاخص وزن دهی برای قیمت است نیز متفاوت است. این شاخص به اوراق بهاداری که قیمت بالاتری دارند، وزن بیشتری نسبت می‌دهد.
S&P یکی از مهم ترین شاخص های سهام است. بسیاری از سرمایه گذاران آن را به عنوان یکی از بهترین نماینده ها در بازار سهام ایالات متحده و عامل تعیین کننده اقتصاد ایالات متحده در نظر می‌گیرند. اداره ملی تحقیقات اقتصادی، سهام عادی خود را به عنوان یکی از شاخص های اصلی چرخه‌های اقتصادی طبقه بندی کرده‌است.
شاخص S&P 500 توسعه یافت و همچنان توسط شاخص S&P داو جونز مدیریت می شد. یک سرمایه‌گذاری مشترک با اکثریت متعلق S&P Global داشت. شاخص S&P داو جونز چندین شاخص سهام مانند میانگین صنعتی داو جونز، 400 S&P MidCap و S&P SmallCap 600 و S&P Composite 1500 منتشر کرده است. دیوید ام. بلیتزر مسئول انتخاب شاخص های امنیتی است. شاخص S&P 500 شاخص وزن دهی به سرمایه‌گذاری است و با بسیاری از علائم مانند GSPC ^ و INX و SPX $ بسته به بازار یا وب سایت مرتبط است.
تاریخچه شاخص S&P 500
شرکت Standard & Poor’s، شرکتی است که اطلاعات و تحلیل‌های مالی را تامین می کند. این شرکت در سال ۱۸۶۰ توسط هنری وارنام پور تاسیس شد. “شاخص مرکب”، اولین نام شاخص S&P 500، در سال ۱۹۲۳ معرفی شد و تعداد کمی از سهام ها را شروع به ردیابی کرد. سه سال بعد در سال ۱۹۲۶، شاخص مرکب به ۹۰ عنوان گسترش پیدا کرد.
در سال ۱۹۴۱ میلادی، انتشارات پور (شرکت اصلی هنری وارنام پور) با شرکت آمار استاندارد (که در ۱۹۰۶ به عنوان اداره آمار استاندارد تاسیس شد) ادغام شد و نام آن به “Standard and Poor’s” تبدیل شد. در سال ۱۹۵۷ میلادی، شاخص S&P به ۵۰۰ فعلی گسترش یافت. تکنولوژی، این شاخص را قادر ساخت تا در زمان واقعی محاسبه و منتشر شود. شاخص S&P 500 به طور گسترده به عنوان معیاری برای سطح عمومی قیمت‌‌های سهام مورد استفاده قرار می‌‌گیرد. چرا که هم سهام رشد و هم سهام ارزش را شامل میشود.
S&P 500 چگونه کار می کند؟
یک کمیته اجزای S&P 500 را انتخاب می کند. این شبیه به میانگین صنعتی داو جونز است، اما برای مثال، با Russell 1000 که به شدت مبتنی بر قانون است، متفاوت می‌باشد. در ارزیابی صلاحیت ضمیمه جدید، کمیته شایستگی شرکت را با استفاده از هشت معیار اصلی ارزیابی می‌کند: ارزش بازار، نقدینگی، هزینه حمل ، سهام شناور آزاد، طبقه بندی بخش، سود مالی و مدت تجارت عمومی و بورس سهام. هر یک از این معیار های اولیه دارای الزامات خاصی هستند که باید برآورده شوند. برای مثال، برای اضافه شدن به شاخص، یک شرکت باید الزامات مربوط به نقدینگی که در زیر آمده است را رعایت کند:
- ارزش بازار باید بزرگ تر از ۸.۲ میلیارد دلار باشد.
- ارزش سالانه دلار به همراه حجم درست بازار برای شناور آزاد بالاتر از ۱.۰ است.
- حداقل حجم مبادلات ماهیانه ۲۵۰ هزار سهم به ازای هر شش ماه قبل از تاریخ ارزیابی
این کمیته، شرکت هایی را در سطح 500 S&P انتخاب می کند، به طوری که آن ها نماینده صنایع در اقتصاد آمریکا باشند. اوراق بهادار باید در NYSE یا نزدک ارایه شوند. اوراق بهادار که واجد شرایط ورود در این شاخص نیستند عبارتند از شراکت‌های مختلف یا غیرسهامی، شرکت‌های سهامی حرفه ای، سازمان نظارتی صنعت مالی، صندوق سرمایه گذاری محدود، ETFها، ETNها، حق تالیف ها، سهام ممتاز، وارانت های برابر، اوراق قرضه قابل تبدیل و سرمایه گذاری اشتراکی، ADR، ADS و واحدهای فن‌آوری اطلاعات MLP.
اگر چه بیشتر این عناوین مربوط به شرکت های آمریکایی هستند، معیار جغرافیایی متمایز کننده نیست. این شاخص هم شامل شرکت‌های غیر آمریکایی و هم شرکت‌هایی که قبلاً در ایالات متحده مستقر بوده‌اند و هم شرکت‌هایی که هرگز در آمریکا وجود نداشته‌اند، میشود. به علاوه، از مجموع درآمد کل ۵۰۰ شرکت حدود ۳۰ درصد از شرکت‌های خارجی است.
کدام شرکت ها، شاخص ۵۰۰ S&P را تشکیل می دهند؟
شاخص بازار سهام500 S&P که توسط شاخص S&P داو جونز مدیریت میشود، شامل حدود ۵۰۵ سهام معمولی صادر شده توسط ۵۰۰ شرکت بزرگ است. این شرکت در بازارهای بورس آمریکا معامله می کند. حدود 80% از بازار سهام آمریکا را پوشش می دهد. شاخص بر اساس سرمایه گذاری در شناور آزاد محاسبه می شود. بنابراین ارزشمندترین شرکت‌ها نماینده قسمت بیشتری از شاخص هستند.
وزن‌های مولفه‌های شاخص به طور منظم با استفاده از قوانین منتشر شده توسط S&P داو جونز به روز می‌شوند. اگر چه این شاخص S&P 500 نامیده میشود، اما این شاخص دارای ۵۰۵ اوراق بهادار می باشد. زیرا شامل دو کلاس سهام از سهام ۵ شرکت تشکیل دهنده آن می‌باشد.
چگونه شاخص S&P 500 وزن دهی را محاسبه می کند؟
Standard & Poor’s در حال حاضر حجم بازار هر شرکت مربوطه را تنها با استفاده از تعداد سهام موجود برای معاملات عمومی محاسبه می کند. شاخص به طور سنتی بر اساس حجم، وزن دهی شده است. یعنی، حرکت در قیمت سهام با حجم‌های بالاتر، تأثیر بیشتری بر ارزش شاخص نسبت به شرکت‌هایی با حجم کم‌تر دارد.به منظور حفظ شاخص S&P 500 در طول زمان، برای بدست آوردن اقدامات مالی شرکت که بر حجم بازار تاثیر می‌گذارد، مانند مسائل سهام اضافی، سود سهام و رویدادهای ساختاردهی مجدد مانند ادغام یا مجزا کردن تنظیم شده‌است.
چگونه در شاخص S&P 500 سرمایه گذاری کنیم؟
سرمایه گذاران علاوه بر سرمایه گذاری در یک صندوق مشترک با شاخص S&P 500، ممکن است سهام یک صندوق قابل معامله در بورس (ETF) را خریداری کنند که نشان دهنده مالکیت در مجموعه ای از اوراق بهادار سهام است که شامل شاخص Standard Poor’s 500 & است. این وجوه معامله شده در بورس اوراق بهادار از شاخص S&P 500 پیروی می کنند و می توانند برای تجارت این شاخص مورد استفاده قرار گیرند.
سرمایه گذاران همچنین می توانند مستقیما در تمام سهام S&P 500 که معمولا تکرار شاخص نامیده می شود، سرمایه گذاری کنند. در بازار مشتقات بورس کالای شیکاگو (CME)، قراردادهای آتی را پیشنهاد می‌کند که شاخص را ردیابی می‌کنند و در صرافی در یک مزایده آزاد و یا بر روی پلت فرم گلوبکس CME معامله می‌کنند و محبوب ترین محصول صرافی هستند. علاوه بر این، بورس اوراق بهادار شیکاگو (CBOE) گزینه هایی را در مورد S & P 500 و همچنین ETFهای S & P 500 ، ETF های معکوس و ETF های دارای اهرم ارائه می دهد.
چگونه با شاخص S&P 500 تجارت کنیم؟
CFDها، مخفف (Contract for Difference)، به شما این امکان را می دهد که اگر شاخص افت پیدا کند یا اگر شاخص افزایش یابد، درآمد کسب کنید. به علاوه، CFDها دارای مزیت کسب یک دارایی بدون داشتن مالکیت مستقیم آن هستند. CFD قراردادی بین معامله گر و کارگزار است که تفاوت قیمت یک دارایی در بازار را بیان می کند. همچنین تفاوت بین قیمت خرید و بسته شدن قیمت توسط تعداد سهام‌هایی که در قرارداد مشخص شده اند را بیان شده است.
برای معامله کردن شاخص S&P 500 از طریق CFD، باید در کارگزارانی که این سرویس را ارائه می کنند، ثبت نام کنید. لازم است کارگزارانی انتخاب کنید که مجوز رسمی دارند. شما می توانید با یک دمو CFD شروع کنید و یک حساب آزمایشی را در itbfx.com به اشتراک گذارید. علاوه بر یک مجوز معمولی، شرکت کارگزار باید یک سری خدمات به معامله گر عرضه کند:
1. آموزش: از طریق کتاب های الکترونیک، وبینار ها، دوره ها، جلسات آنلاین سالانه
2. حساب دمو: با پول مجازی تمرین کنید تا زمانی که تازه کار هستید و یا زمانی که یک متخصص هستید و می خواهید استراتژی های جدیدی را امتحان کنید.
3. پشتیبانی از مشتری: 24 ساعته است و به سادگی در کانال های چند رسانه ای در دسترس است.
4. سیگنال های معاملاتی: در مورد اینکه کجا و چطور باید سرمایه گذاری کنید، توصیه های مفیدی ارائه می دهد.
5. کمیسیون ها و اسپرد های مطلوب
6. گراف های واضح که تاریخچه دارایی را نشان می دهند
ثبت دیدگاه شما
(پاسخ دادن)
برای ثبت نظرات، اصول اخلاقی را رعایت کرده و از بکار بردن کلمات نامناسب پرهیز نمایید.
اولین دیدگاه را ثبت نمایید.